Babası bugün kızımla annesini gezmeye götürdü. Malesef Bornova'da gezecek ağaçlık bir yer olmadığından soluğu Forum Bornova'da aldık. Kızım zaten giderken uykuluydu. Daha İkea'dan içeriye girmeden uyudu. Biz de eşimle sessiz bir kahve içtik. Evde olsa bu gürültüde hayatta uyumayacak tatlı cadım; İkea gezisi içinde 45 dk uyudu. Bu çocuğun gezerken uyuma hastalığına ben de hastayım. :)) ve alışveriş sırasında da etrafa ne kadar uslu bir bebek :) olduğunu ilan etti. (otomobile binip eve dönme eylemine kadar) Ve tabii herkesin sempatisini kazanarak yaptı bunu. Ama hanfendi eve gelince uyumamak için direndi yine ve ılık bir duş ancak onun hakkından geldi. Şimdi mışıl mışıl uyuyor da ben de yazabiliyorum bu günü... Tabii Saat gecenin ikisi neredeyse ve bu yazıya göre yarın oldu bile...
Bu blog sıkıntıdan oluşturuldu. Çalışamayınca ve çalışmaya alışkın olunca ister istemez sıkılıyor insan. Bebeğimi beklerken onun için yaptıklarımı yazayım istedim. Allah'tan internet diye birşey var! :))
31 Mayıs 2009 Pazar
30 Mayıs 2009 Cumartesi
BUGÜN KIZIM 6 AY 19 GÜNLÜK..
Elimden geldiğince hergün yazmaya çalışıcam ama garanti veremiyorum tabii. Dün tatlı cadım bana bilgisayarı bile açtırmadı. Mız mız hiç yanlız kalmak istemiyor. Diş mi çıkarıyor yoksa sıcaktan mı yaptı anlayamadım. İştahı da azaldı cadının. Yemeği zor koyduk fırına. Yanına uzanıp ben de yarım saat şekerleme yapmışım. Ah bir de binbir uğraşla yaprtığım şu çorbaları iki kaşıktan sonra ıhhh deyip püskürtmesi yok mu... Çorbayı nasıl sevdiricem ben bu tatlı cadıya bilmem...
22 Mayıs 2009 Cuma
Gülse'm 6.5 aylık oldu.
Uzun zamandır yazmamışım yeni fark ettim bunu. En son yazdığımda Gülse'm 2.5 aylıkmış. Aradan neredeyse 4 ay geçmiş, aslında bu 4 ayın da, 6.5 ayın da nasıl geçtiğini sorsanız anlatamam ama...
Kızım kocaman oldu. 6.5 aylık artık. Ek gıdaya başladık, çorba, yoğurt, kahvaltı yavaş yavaş yiyiyor. Ben onun nasıl büyüdüğünü, ücretsiz iznimin nasıl 3 hafta kaldığını anlayamadım. Zaman kızımla su gibi akıp geçiyor ve o kadar mutluyum ki, kelimelerle bunu anlatmam da imkansız... Yaşamak lazım. :)
Kızım kocaman oldu. 6.5 aylık artık. Ek gıdaya başladık, çorba, yoğurt, kahvaltı yavaş yavaş yiyiyor. Ben onun nasıl büyüdüğünü, ücretsiz iznimin nasıl 3 hafta kaldığını anlayamadım. Zaman kızımla su gibi akıp geçiyor ve o kadar mutluyum ki, kelimelerle bunu anlatmam da imkansız... Yaşamak lazım. :)
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)